FRED CHAPELLIER (°1966, Metz, FR) begon, omdat drummen niet echt lukte, in 1981 met gitaar spelen. Van 1992 tot 1997 toerde hij met zijn eerste bluesband Kashmir, daarna vormde hij Men In Blue (met “Big” Joe Barret) en in 1999 volgde zijn ultieme groep, de Fred Chapellier Blues Band. Vanaf 2004 treedt hij op als Fred Chapellier.

Na twee albums in het Frans (‘Blues Devil’, 2003 en ‘L'œil Du Blues’, 2005) is ‘Chapellier Fred & Friends’ (2007) een tribute album uit aan zijn favoriete gitarist, wijlen Roy Buchanan (1939-1988). In 2009 bundelen Chapellier en de Amerikaanse soulzanger Billy Price -hij maakte in de seventies naam als zanger bij Roy Buchanan en had een eigen band, The Keystone Rhythm Band- hun krachten en brengen ze samen het album ‘Night Work’ uit, wat Chapellier’s doorbraak in Amerika betekent. In 2010 toerde Chapellier samen met Jacques Dutronc. Van deze tour werd er een cd/dvd uitgebracht (‘Et Vous, Et Vous, Et Vous…’). 2011 is voor Chapellier het jaar van de samenwerkingen. Hij deelde dat jaar het podium met zijn vrienden Neal Black en Nico Wayne Toussaint voor een reeks concerten. Ook in hetzelfde jaar toerde Chapellier met Tom Principato en neemt hij met hem het album ‘Guitars On Fire Live @ Paulette’ op. In 2012 vertegenwoordigde Chapellier Frankrijk in Memphis (TN) tijdens de IBC. Honderdvijftig groepen uit de hele wereld streden toen in clubs in Beale Street acht dagen lang. Chapellier haalt er de halve finales.

In 2012 verscheen bij Dixiefrog zijn album ‘Electric Fingers’. Zijn meest recente studio album dateert van 2022 en kreeg de titel, ‘Straigth to the Point’. Dat Fred Chapellier een schitterend gitarist is, is intussen genoegzaam bekend. Gedurende zijn hele  carrière zijn live-albums een essentieel onderdeel van Chapellier’s discografie (zie hieronder) geworden. ‘LIVE in PARIS’ (2024), zijn nieuwe live album dat (ook) bij Dixiefrog verscheen, bevestigt dit opnieuw. Opgenomen in de Jazz Club Etoile, een van de beroemdste rootspodia van de hoofdstad, en begeleid door een onberispelijke blazerssectie, laat Fred Chapellier zijn kenmerkende gevoel de vrije loop. Er zit duidelijk een Chapellier-tintje aan dit nieuwe (ik tel 5de ?) live album album.

De 16 nummers op de twee cd’s zijn een samenvatting van zijn carrière, een soort van anthologie. Hij werd in de Parijse club begeleid door 7 muzikanten: Christophe Garreau (bas), Guillaume Destarac (drums), Patrick Baldran en Jérémie Tepper (ritme gitaar) & een trio van koperblazers (Michel Gaucher + Pierre Dangelo op sax & Eric Mula op trompet). De invloed van (één van de drie Kings) de “great” Albert King hoor je op "Don't Take Me For a Loser" (een nummer dat Fred samen met Billy Price schreef) en Jimmy Britton's "Blues On My Radio" (beide op cd1). Dat Roy Buchanan hier niet kon ontbreken was zowat voorspelbaar. Zijn "Rodney's Song" (uit ‘That’s What I am Here For’, 1973) stond die dag op de setlist, evenals Peter Green's "Love that Burns" en "If You Be My Baby". Wat stoort is soms de opnamekwaliteit, waardoor gitaarpartijen, soms de blazers, minder goed over komen. Je kan dat horen op o.a. "I'd Rather Be Alone", de Jeff Beck-achtige instrumental "Racing with the Cops" of "Mother Earth", een nummer dat samen met Neal Black en "Leadfoot" Rivet is geschreven. Maar “dat” net is live, én doet niets aan het totale optreden, dat eindigde met de prachtige originele instrumentale “encore”, "Gary's Gone". Wat als Gary Moore hier had kunnen bijzijn...

“'LIVE in PARIS' de FRED CHAPELLIER prouve une fois de plus ses qualités uniques de roots man-on-stage…”

Eric Schuurmans

‘LIVE IN PARIS: tracklist: CD1: 01. My Love Comes Tumbling Down [Jimmy Britton] – 02. Don't Take Me for a Loser [Billy Price / Fred Chapellier] – 03. I’d Rather Be Alone [Billy Price / Fred Chapellier] – 04. Juliette [Fred Chapellier / Vic Martin] – 05. Remnants [Billy Price / Fred Chapellier] – 06. Mother Earth [Neal Black / Fred Chapellier / Lionel Wernert]  - 07. Under the Influence [Billy Price / Fred Chapellier] – 08. Blues on My Radio [Jimmy Britton] | CD2: 01. Racing with the Cops [Fred Chapellier] – 02. Something Strange [Billy Price / Fred Chapellier] – 03. Tend to It Blues [Alain "Leadfoot Rivet" / Fred Chapellier] – 04. Rodney’s Song [Roy Buchanan] – 05. Tend To It Shuffle [Alain "Leadfoot Rivet" / Fred Chapellier] – 06. Love that Burns [Peter Green] – 07. If You Be My Baby [Peter Green] – 08. Gary's Gone [Fred Chapellier] | Composed by: as [noted] | Credits: Fred Chapellier lead vocs, lead guitars / Christophe Garreau: bass, bvs / Guillaume Destarac: drums, bvs / Jérémie Tepper: guitar, bvs / Patrick Baldran: guitar / Michel Gaucher: sax / Eric Mula: trumpet / Pierre D'Angelo: sax

Discography FRED CHAPELLIER: Live in Paris (@ Jazz Club Etoile, Paris, FR) [2024] | 9-Straigth to the Point [2022] | 25 Years on the Road (Best Of, 2cd) [2020] | 8-Set Me Free, ft. Dale Blade [07/2018] | 7-Plays Peter Green [01/2018] | 6-It Never Comes Easy [2016] | Electric Communication – Live (2 CD, Recorded @ Caf’ conc’ des Trois Frontiers, Bartenheim, FR, 01/2014) & Studio album [2014] | 5-Electric Fingers [2012] |  Live and More – B.T.C. Blues Tervue, w/ Neal Black Nico Wayne Toussaint [2012] | Guitars On Fire Live @ Paulette, w/Tom Principatto [2011] | Night Work Tour (Live), w/Billy Price [2010] | The French Years (compilation) [2010] | Et Vous, Et Vous, Et Vous…,by Jacques Dutronc, ft. F. Chapellier: guitar [2010] | 4-Night Work, w/Billy Price [2009] | 3-A Tribute to Roy Buchanan, w/Friends [2007] | 2-L’Oeil Du Blues [2005] | 1-Blues Devil, by Chapellier Blues Band [2003] |